Wanna z kolumnadą : reportaże o polskiej przestrzeni

Journal

In basket

rate

Wanna z kolumnadą : reportaże o polskiej przestrzeni / Filip Springer. - Wołowiec : Wydawnictwo Czarne, 2013. - 246, [2] s. : il. kolor. ; 25 cm.

Author

Springer Filip (1982- ).

Subject

Architektura Planowanie przestrzenne

Genre/Form

Reportaż polski

Polska miała jeden z najlepszych systemów planowania przestrzennego w Europie, a wiele krajów podpatrywało go i wdrażało u siebie. Na przykład Niemcy. Tak było przed wojną. Po wojnie system został scentralizowany. A w nowej Polsce nikt nie planuje ani centralnie, ani przestrzennie. Bo planowanie przestrzenne jest nudne i sprowadza się do ustaw, przepisów, wykresów, szkiców i terminologii. Zamiast planowania mamy więc wszechobecny chaos. Jednak reporter Filip Springer uparł się i postanowił znaleźć w tym szaleństwie jakąś metodę. Nie zważając na zagradzające mu drogę płoty, meandrując pomiędzy setkami billboardów, przemierzał Polskę wzdłuż i wszerz. Jeździł po miastach i miasteczkach, ulicach widmach, przedmieściach bez dróg i chodników, przekraczał mosty nad nieistniejącymi rzekami, rozmawiał z urzędnikami, naukowcami, architektami i mieszkańcami nowych osiedli, które mimo obiecujących nazw okazały się miejscami wygnania. Na Śląsku znalazł egipską piramidę, w Jelonkach coś w rodzaju Partenonu, a pod Warszawą wenecki pałac. Przy okazji określił też nową jednostkę chorobową - pastelozę. I tak z pozornie nieinteresującego nikogo, nudnego zagadnienia powstała niezwykle ciekawa książka o kraju, w którym żyjemy, i ludziach, którzy tworzą naszą rzeczywistość. "Wanna z kolumnadą" to pasjonująca opowieść - trochę straszna, ale i czasami śmieszna - o ładzie przestrzennym, czyli o czymś, o czym każdy w Polsce słyszał, ale nikt od dawna tego nie widział.

zob. w.bibliotece.pl

Availability:

Wypożyczalnia Kleszczów

There are copies available to loan: sygn. W 82-92 (1 egz.)

Reviews:

We wstępie do swojej książki, Filip Springer pisze "Ta książka jest o tym, że w Polsce jest brzydko i wszystko wskazuje na to, że wkrótce będzie jeszcze brzydziej. Tak, szczęśliwego zakończenia tutaj nie widać". Nie jest to zbyt optymistyczna wizja dla czytelnika, który podchodzi do lektury wiedząc, że dobrze nie jest, ale licząc na pewną poprawę.
Nie czytałam jeszcze "Księgi zachwytów", a wieść niesie, że to ponoć jedyna książka Springera, (...)